Wesołe Ognisko

Syntiesis

Nagle z lasu niczym cień, wyłonił się młody wojownik. Ubrany był w czarno-zielony, długi płaszcz przeplatany nićmi osmu i kwarcu. Rozejrzał się po twarzach zgromadzonych elfów i rzekł :
- Nareszcie w domu :] Przyniosłem kiełbaski.

Atrita

Mocny wiatr szarpnął koronami drzew, spowodował falowanie palących języków ognia. Smoczyca wylądowała zgadnie na polanie i zaraz przybrała swoją ludzką postać. Przeciągnęła, rozprostowując kości.
- Ta forma jest niewygodna - mruknęła, po czym spojrzała na nowego. - Kiełbaski! Pieczemy! - Ochoczo wyrwała część prowiantu z uchwytu Syntiesisa i wrzuciła je do ognia.

Elena

- Wżeramy! To jest: konsumujemy- poprawiłam się z uśmiechem i wzięlam jedną kiełbaskę od nowo przybylego.

Atrita

Zamrugała, spoglądając tęsknie na wrzucone do ognia kiełbaski. Znajdowały się one na środku ogniska i lada chwila, a się spalą. Sięgnęła po nie więc ogonem i zaraz były w jej dłoniach.
- Ktoś chce?

Elena

- Ja poproszę!- odpowiedziałam. Kiełbaski wyglądały bardzo apateycznie. Chrupiące na zewnątrz, puste w środku;D

Syntiesis

Zadowolony wojownik, wpadł na genialny pomysł ( przynajmniej on go za taki uważał)
- Może zaśpiewamy coś przy ognisku ?

Elena

zasępiłam się.
- Ja brzydko śpiewam... Chyba, bo nigdy nie próbowałam...

Syntiesis

- Nic nie szkodzi liczą się chęci.
Syntiesis wyciągnął gitarę elektryczną ( działającą bez baterii ani prądu)
I zaczął ochoczo brzdąkać

Elena

- To kto śpiewa pierwszy?

Atrita

Smoczyca rozejrzała się dookoła w poszukiwaniu pierwszej ofiary. Kiedy doszło do niej, że to ona może być wybraną do śpiewu, wepchnęła sobie kiełbaskę w usta.
- Jkljs sade - wybełkotała.

Syntiesis

- O widzę las rąk.
Chłopak rozkręcał się jego ręce poruszały się tak szybko, że gitara aż drżała.
To może ja zacznę. Jedziemy ( Blow me Away - Breaking Benjamin)
They fall in line
One at a time
Ready to play
I can't see them anyway
No time to lose
We've got to move
Steady your hand
I am losing sight again

Atrita

Usiadła na pobliskim głazie, układając swój smoczy obon na kolanach. Kiwała się w rytm muzyki, zajadając ze smakiem kiełbaski.
- Nagroda! - wykrzyknęła, podając Syntowi jeden z upieczonych smakołyków.

Lara

-Nieźle-siedząc pod drzewem spoglądała na wojownika z robawieniem i wsłuchiwała w muzykę

Kyoya Hibari

Uśmiechnąłem się pod nosem widząc nowoprzybyłego, od razu dostrzegłem w nim talent i potencjał, w moich oczach pojawił sie ogień.
Ktoś dotknął mojego ramienia, spojrzałem na twarz lodowej elfki
-Nawet o tym nie myśl-powiedziała grożąc mi palcem.
Uśmiechnąłem się tylko i dalej obserowwałem wojownika

Syntiesis

Następnego dnia chłopak miał mocnego kaca... pewnie od kiełbasek.
Wyszedł z namiotu, rozprostował kości i zaczął przygotowywać śniadanie dla reszty towarzyszy.