Wesołe Ognisko

Rvianna

Ruszyłam z Eleną, krztusząc się od dymu.
- O, chłopaki! - wskazałam zdziwiona ręką idących w naszą stronę facetów. - Cóż, a ja myślałam, że zwierzęta boją się ognia...

Cidarh

Szturchnąłem Lokiego.
- One podpalają las? Już im życie niemiłe?

Elena

- Co oni tam sobie szepcą?- zpaytałam Rviannę- Czułe słówka?

Avarati

- Nie my, tylko Atrita, Cidarthcie, Cidarcie, Cid... No jak to się mówi, perkele? - Odpowiadam ze wzbierającym się śmiechem, a następnie biorę do ręki włócznię, oddzielam ostrze od drzewca i zaczynam polerować broń. Gdy ostrze staje się czyste, składam broń z powrotem, biorę także ze sobą łuk z kołczanem strzał. - Dobra, ja idę coś upolować, a wy się patrzcie!

Idę w stronę Lasu Cieni, nie zważając na niepokój, który zagościł w oczach obecnych tutaj. Mówi się wśród tubylców, że knieja ta jest pełna demonów i złych zwierząt. Ale to tylko brednie. Jako dziecko dreptałam po tym lesie i znam go jak własną kieszeń. Nic mi się nie stanie...

Atrita

Spojrzała za oddalającą się Avi, mrużąc oczy w blasku strzelającego wesoło ognia. Nie martwiła się o przyjaciółkę, gdyż ta z pewnością poradzi sobie z polowaniem. Wychodząc z obozowiska tylko potwierdziła to, iż chce iść sama. Smoczyca wydmuchnęła małą chmurę dymu z nozdrzy, kierując wzrok na niebo.

Loki Val Hallen

Michael:

Patrzył na odchodzącą elfkę z wzrastającym niepokojem. Nerwowo poruszył skrzydłami, ręką odsunął grzywę z oczu. Gdy Avi zniknęła z pola widzenia, nie wytrzymał i poszedł za nią.

Lara

Robiąc sobie mały trning, przelatuje las jak na skrzydłach skacząc z drzewa na drzewo, po chiwli dostrzega dym i słyszy głuchy łoskot łamanego drewna...Po drzewach przemieszcza sie w tamtą stronę nie robiąc żadnego hałasu, zeskakuje majestatycznie tuż koło ogniska i wielkiego czarnego smoka.
-Ooo będzie uczta-zaciera ręce i wgapia się w wesoło tryskające iskierki, po czym uśmiecha się do reszty
-Bedziemy mieli gościa jak Zefirowi uda się go tu zaciągnąć-uśmiecha się łobuzersko, siada pod sosną i wgapia w niebo oczekując na przybycie narwanego skubańca razem z jej smokiem

Rvianna

Siadam obok Lary i biorę zaostrzony patyk do ręki.
- A ma ktoś coś, co można upiec? Bo kiełbaski... - zerknęłam na kupkę popiołu wewnątrz ogniska. - A znając Avi i MMichaela, to szybko nie mamy się co ich spodziewać...

Cidarh

- Absolutnie żadnych skojarzeń, pod żadnym pozorem...

Lara

-Myślę że Zefir coś upoluje po drodze-mówi zagapiona w niebo inie zwraca na nic uwagi, układa się wygodniej i ucieka w swoje najgłębsze myśli zapominając o rzeczywistości, gdy nagle w oddali słychać potężny ryk niezadowolenia
Uśmiecha się pod nosem
*A więc jednak mu się udało* [myśli]

Elena

- Zawsze można upiec Cidarha- mruknęłam, ale jednak gdy spojrzałam na elfa dodałam- Hmm.. Może jednak nie, bo zawiele do pieczenia by nie było...

Loki Val Hallen

Za mało mięsa? - Pytam się, wypluwam wykałaczkę. - Hmm... Na mnie nie ma co liczyć!

Atrita

Spojrzała po elfach, z ciekawością przysłuchując się ich dyskusji. Zamachnęła giętkim, długim ogonem, niemal zwalając następne drzewo. Na szczęście posypało się jedynie paręnaście liści.
- Ciekawe, kiedy wrócą - mruknęła, patrząc w stronę, w którą poszła wcześniej Avi.

Lara

Po chiwli naszą małą dyskuję przerwał kolejny ryk niezadowolenia dochodzący z niedalekiej odległości.Następnie słychać było łomotanie skrzydeł, a na nieboskłonie zawisł ogromny biały smok trzymający w szponach szamotającego się chłopaka.
Uśmiechnęłam się i podniosłam na nogi, po czym wskazałam Zefirowi kierunek lądowania.
Gdy ten był tuż nad ziemią wyrzucił chłopaka który opadł majestatycznie na 2 nogi i przyglądał się zgromadzonym, podeszłam i oparłam się o niego, widać nie bardzo był zadowolony z takiego tłoku, w końcu to typ samotnika, jak ja kiedyś...
T o jest mój przyjaciel Kyoya-przedstawiłam wysokiego bruneta, o ciemnych niebieskich oczach i bojowym wyrazie twarzy.

Elena

Patrzyłam z otwartymi gałami na przybtsza.
- Jakiś chinek chyba- mruknęłam.