Podróże!

Avarati

I bez problemu weszliśmy do samolotu, a Atritę - wbrew jej woli - zmniejszyliśmy do kieszonkowego rozmiaru...

Atrita

- Oi! Oi! - zapiszczała, siedząc na jednym z foteli. - A gdzie lecimy? - zapytała cienkim głosikiem, przez który nadęła policzki i chuchnęła malutkim ogienkiem z oburzenia.

Lara

-Ej wszyscy się zapakowali?-pytam odliczając naród z ED (każdy kto jest ma się zgłosić)

Kyoya Hibari

Podchodzi do samolotu i z odległości przygląda mu się uważnie....po chwili z kwaśną mina wdrapuje się i zagląda do wnętrza
-Za duży tłum-mówi po czym obraca się gotów opuścić to zaludnione miejsce....jednak ktoś chwyta go za rekę i brutalnie wciąga do środka
-Ej, co robisz?-pyta głosem pełnym pretensji i gniewu.....po chwili spogląda na swojego porywacza i widzi...
-Lara..-jego głos przechodzi wszept, strzela focha i pozwala zaciągnąć się lodowej elfce na siedzenie tuż obok niej

Atrita

- Ja jestem - burknęła niepocieszona Atrita, zwijając się w kłębek na swoim siedzisku.

Rvianna

- Ja również! - wołam grzebiąc w torbie. - Avi, masz tą długą spódnicę? Wolę być hipiską, niż... - wymownym wzrokiem spojrzałam na spódniczkę, która za żadne skarby świata nie chciała spełniać swojej funkcji. Odwróciłam się do siedzących za mną Lary i jej chłopaka, kiedy nagle grzmotnłam ręką o coś na pustym fotelu obok.
- Au! - zawył Noldor.
- Cidarh? Mogłeś uprzedzić, że znowu jesteś niewidzialny. Wiesz, nie jestem do końca pewna, czy to jest najlepszy sposób na zaoszczędzenie kasy...
- Aje ladna źabawka! - zapiszczała kilkuletnia dziewczynka, za wszelką cenę chcą dotknąć Atritę, która robiła co mogła, żeby nie wpaść w jej łapska i zarazem nie zwrócić na siebie uwagi stewarda.

Atrita

Kłapnęła szczękami zirytowana, niemal kąsając dziewczynkę w palec. W końcu zeskoczyła z krzesła i prześliznęła się pod tym z przodu. Przeszła jeszcze kawałek, a potem wskoczyła znienacka Rviannie na kolana.

Elena

- Jestem, jestem. dziewczynko, nie wolno bawic się smokami, bo je to irytuje. A jak się smok zirytuje to cie zje!- uśmiechnęłam się szeroko do bobasa, który uciekł do mamy- Chyba mnie nie polubiła...

Rvianna

- Chyba nie. - uśmiechnęłam się, układając Atricie wygodne posłanko między mną, a Cidarhem, któremu udało się odwrócić czar.
- Avi, co z tą spódnicą? Avi, ktokolwiek, macie coś... dłuższego?

Elena

- Ja mam taką do kolan. Może byc?

Rvianna

- Lepsze to niż nic. Jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma! Dawaj tą Razz

Elena

Wyjęłam z torby podręcznej(która, swoja drogą była gigantyczna, bo nie wiedzialam co się przyda w drodze) kwiecistą spódnicę do kolan.
- Może nie ma powalającego wyglądu, ale jest dość długa i wygodna. - podała Rviannie kawałek materiału.

Rvianna

Podziękowałam wdzięczna za pomoc, wstałam i zaczęłam przepychać się do toalety.

Elena

- kto nie ma z kim siedziec oprócz mnie?- zapytałam przekrzykując huk w samolocie.

Rvianna

Odwróciłam się i zawołalam:
- Obok nas jest jeszcze jedno wolne!
I przeciskalam się dalej przez tłum, który nagle masowo zaczął wstawać z siedzeń. Doszłam do końca samolotu. Dziwna ta ubikacja - tylko zasłona za drzwi. Jednak toalety tam nie bylo. Poszłam dalej i trafiłam do dziwnego pomieszczenia. Nagle ktoś złapał mnie od tyłu i zakrył ręką usta. Szepnął coś niezrozumiałego, a ja zemdlałam.