Smocza Grań

Atrita

Dwa stykające się ze sobą zbocza, tworzące smoczą grań są niezwykle strome. Niełatwo tu wejść, jeszcze trudniej zejść. Ostre odłamki skalne wystają ze ścian gór, półki skalne kruszą się przy nieodpowiednim ciężarze.

Na błękitnym niebie pojawił się duży, czarny kształt. Oświetlany przez słońce poruszał się ku Smoczej Grani. Była to smoczyca o ciemnych łuskach, które oświetlane słońcem lśniły niczym onyksy. Gad wylądował na skale, wczepiając w nią mocno szpony.

viperaseth · Gość

Z zachodu wspina się młoda elfka, patrząc na majestatyczną smoczyce z szacunkiem schyla głowa...

Atrita

Odwróciła się, na wpół składając błoniaste skrzydła. Spojrzała na nowo przybyłą, nie przejmując się zbytnio porywistym wiatrem tutaj panującym.
- Witam.

Rvianna

Patrzyła na to wszystko schowana za pniem drzewa. Dopiero po chwili datarło do niej, że to niekulturalne. Po chwili zastanowienia wyszła na zbocze.

Elena

Przypatrywałam się nowo przybyłej z rosnącym zainteresowaniem.

Rvianna

- Kto to? - szepnełąm podchodząc do Eleny.

Atrita

Patrzyła spokojnie na dwie Elfki, przekrzywiając lekko łeb. Zmrużyła ślepia, rozkładając skrzydła na całą ich szerokość.
- Atrita jestem. A wy? - przedstawiła się miękkim, dziwnie niepasującym do smoka głosem.

Loki Val Hallen

Tak, jak nakazuje starożytny obyczaj bogów Walhalli, wyłonił się zza drzew, trzymał w rękach róg wypełniony piwem. Widząc zdziwioną twarz nowej elfki (Bo jakim prawem człowiek mógł przesiadywać w elfickich osadach?), uśmiechnął się obleśnie i wypluł zużytą wykałaczkę.
- Witaj, moja droga! Niech Bóg (czy tam bogowie!) ci sprzyjają i niech nie naprzykrzają się tobie! Zapewne się zastanawiasz, jak śmiertelnik może przebywać w tej krainie? Raczej nie należę do ludzkiej rasy, chociaż tak wyglądam. Witam również szanowną Atritę! Z tego, co słyszałem, jesteś przyjaciółką Avarati! To bardzo dobrze! A teraz, Eleno i Rvianno, chodźmy na dół. Trzeba ugościć przybyłych...

Elena

Idąc za Lokim zapytałam cicho Rviannę:
- Widziałaś już kiedyś tą nową?

Cidarh

- Nie, zastanawiam się kto to jest. Ale w końcu im nas więcej, tym raźniej, nie?

Elena

- No niby tak, ale nawet sie nie przedstawiła- poskarżyłam się Rviannie, która nagle przybrała postac Cidarha.

Rvianna

Ty! - naskoczyłam na Noldora. - Jeszcze raz mi tu z taką iluzją wyskoczysz, to nie daruję...

Elena

Roześmiałam się i zapytałam tym razem Rviannę:
- Widziałaś już kiedyś tę nową?

Rvianna

- Nie. Ale skoro Atrita ją zna, to znaczy, że jest jedną z nas...

Elena

- No tak, ale przedstawic by się mogła- stawiałam na swoim.